Szybki kontakt

    zielnik zielnik

    Szczeć pospolita

    Dipsacus fullonum

    Szczeć pospolita, należąca do rodziny szczeciowatych, jest grupą obejmującą 15 odmian roślinnych, które przeważnie rosną w strefach o klimacie umiarkowanym.

    Pochodzi ona z regionów Afryki Północnej, Azji oraz Europy.

    Na terenie Polski rośnie głównie na niżu oraz pogórzu. Typowe miejsca jej występowania to pastwiska, zarośla, lasy i przydrożne rowy.

    Szczeć pospolita

    Szczeć pospolita jest rośliną dwuletnią, kwitnącą w okresie letnim (lipiec, sierpień), preferującą ciepłe i słoneczne stanowiska. Charakterystyczną cechą jest jej kolczasta łodyga, która może dorastać do dwóch metrów wysokości. Jej kwiatostany mają podłużnie jajowaty kształt, liście są karbowane i parzyście zrośnięte u podstawy, co może przypominać niektórym wyglądem oset plamisty. Roślina ta jest również źródłem nektaru i pyłku, pełniąc ważną rolę w produkcji miodu. Zarówno korzeń, jak i liść szczeci pospolitej, posiadają cenne właściwości zdrowotne, wykorzystywane w zielarstwie.

     

     

    DZIAŁANIE

    • przeciwzapalne
    • immunomodulujące
    • moczopędne
    • napotne
    • przeciwreumatyczne
    • bakteriostatyczne
    • bakteriobójcze
    • hepatoprotekcyjnie

    WŁAŚCIWOŚCI

    Szczeć odnotowuje wzrost popularności, co wiąże się z rosnącą zachorowalnością na boreliozę. Św. Hildegarda z Bingen zalecała stosowanie jej w terapii tej choroby. Roślina ta jest także pomocna w leczeniu innych chorób odkleszczowych oraz stanów zapalnych skóry. Wykazuje działania takie jak przeciwzapalne, immunomodulujące, moczopędne, napotne, przeciwreumatyczne, bakteriostatyczne, bakteriobójcze, a także ochronne na miąższ wątroby. Jest stosowana przy wrzodach żołądka, dnie moczanowej, artretyzmie. Pomaga w oczyszczaniu organizmu z toksyn i zbędnych produktów przemiany materii, stymuluje układ trawienny oraz zwiększa produkcję soków trawiennych i żółci.

    ZASTOSOWANIE

    W przeszłości stosowana była jako środek oczyszczający i wspierający układ immunologiczny. W przemyśle wykorzystywano ją do produkcji zgrzebeł do gręplowania wełny. Popularność w sztuce leczniczej zyskała w XII wieku, dzięki działalności Hildegardy z Bingen, która propagowała medycynę naturalną.

    Z korzeni wykopanych wiosną lub jesienią można przyrządzić nalewkę alkoholową lub odwar.

    Szczeć pospolita jest również uprawiana jako roślina ozdobna w ogrodach, często w połączeniu z bylinami lub krzewami. Ma również zastosowanie w kosmetologii, przyczyniając się do łagodzenia trądziku, wyprysków i stanów zapalnych skóry. Napar z jej liści stanowi doskonały lotion dla tłustej i trądzikowej cery.