Szybki kontakt

    Żywokost lekarski

    Symphytum officinale

    Żywokost lekarski to zapomniana roślina, o nieocenionych właściwościach leczniczych. Od wieków wykorzystuje się ją w zielarstwie, szczególnie cenny okazuje się jego charakterystyczny czarno-fioletowy korzeń.

    Już w starożytności stosowano ją w przypadku urazów układu kostno-szkieletowego, oparzeń i stanów zapalnych tkanek.

    Żywokost rośnie głównie w Europie (za wyjątkiem krańców północnych i południowych) i Środkowej Azji (aż po wschodnią Syberię), jednak czasami możemy spotkać go także na terenach Ameryki Północnej.

    W Polsce żywokost lekarski jest uznawany za roślinę pospolitą i występuje na terenie całego kraju, należy do rodziny ogórecznikowatych i jest rośliną pospolitą. Bylina osiąga wysokość od 30 do 150 cm, okres jej kwitnienia przypada na późną wiosnę – miesiące: maj i czerwiec. Jej kwiaty mogą mieć barwę fioletową lub u rzadziej występującej odmiany – białą.

    Roślina lubi wilgotne tereny, okolice rzek i zbiorników wodnych, przydrożne rowy oraz obrzeża lasów.

    Surowcem lekarskim w przypadku żywokostu lekarskiego jest jego korzeń (łac. Radix Symphyti). Ma on postać długich, grubych pędów o brunatnej, niemal czarnej barwie. Zawiera blisko 15% związków śluzowych, a także alantoinę, aminokwasy, asparginę, fruktany i fenolokwasy, sporą dawkę garbników, olejki eteryczne, saponinę i liczne sole mineralne. Ponadto zawiera także wspomniane wcześniej, szkodliwe dla zdrowia alkaloidy pirolizydynowe, m.in.: echimidynę, likopsaminę i symfytynę.

    WYKORZYSTUJE SIĘ GO DO LECZENIA

    • SCHORZEŃ KRĘGOSŁUPA
    • SCHORZEŃ STAWÓW
    • OTARĆ
    • ZŁAMAŃ
    • ZWICHNIĘĆ
    • STŁUCZEŃ
    • STANÓW ZAPALNYCH ŚCIĘGIEN
    • URAZÓW KOLANA ORAZ INNYCH STAWÓW
    • REUMATYZMU
    • BÓLÓW MIĘŚNIOWYCH

    Korzeń żywokostu lekarskiego ceniony jest za swoje właściwości przeciwbólowe i przeciwzapalne, co wykorzystywane jest przy różnych problemach mięśniowo-stawowych. Stosowanie oleju żywokostowego bądź maści z jego dodatkiem może przynieść ulgę w bólu u pacjentów chorujących na reumatoidalne zapalenie stawów, jak również złagodzić bolesne objawy przy zmianach zwyrodnieniowych, kontuzjach, a także urazach stawów i mięśni, w tym zwichnięciach, skręceniach i naciągnięciach. Można go również stosować jako uzupełnienie rekonwalescencji po złamaniach kości.

    Alantoina zawarta w korzeniu tej rośliny ma wpływ na regenerację tkanek, przyspiesza gojenie się ran, ma silne właściwości nawilżające. To substancja od lat ceniona w przemyśle kosmetycznym. Ma działanie zmiękczające i wygładzające, przyspiesza regenerację skóry, chroni ją przed powstawaniem poparzeń słonecznych. Stosuje się ją w łagodzeniu przebiegu łuszczycy i profilaktyce odleżyn. Ponadto wykazuje działanie przeciwzapalne.

    ZASTOSOWANIE

    Żywokost lekarski, mimo właściwości toksycznych, jest stosowany z powodzeniem w medycynie naturalnej oraz kosmetyce. Roślina ta ma bardzo szerokie zastosowanie.

    Korzeń żywokostu lekarskiego zawiera toksyczne dla wątroby alkaloidy, co wyklucza jego zastosowanie wewnętrzne. Aby uniknąć zatrucia, jedyną metodą wykorzystania tej rośliny jest zastosowanie zewnętrzne w formie odwarów, okładów, maści czy past.