Rabarbar
Rheum
Rabarbar
Charakteryzuje się dużymi liśćmi oraz długimi i grubymi ogonkami liściowymi. Najczęściej uprawiane gatunki to rabarbar lekarski, ogrodowy, kędzierzawy i dłoniasty. W Polsce jest klasyfikowany jako warzywo, w USA zaś jako owoc.
Najbardziej znany jest rabarbar ogrodowy, chociaż w medycynie wykorzystuje się rabarbar lekarski, który jest większy i może osiągać wysokość do 3 metrów. W Chinach cenione są jego właściwości lecznicze.
Rabarbar jest źródłem witamin A, C i E oraz bogatym źródłem potasu, kwasu foliowego, błonnika, magnezu, sodu, żelaza i wapnia. Dostarcza antyoksydantów, ważnych dla zdrowia.
Jest to roślina niskokaloryczna, w 100 g znajduje się tylko 21 kalorii, co więcej, jest niskoglikemiczna, co sprawia, że mogą go spożywać również osoby z problemami z poziomem cukru we krwi.
W tradycyjnej medycynie chińskiej rabarbar był stosowany jako środek przeczyszczający i przeciwzapalny. Jest również źródłem fitoestrogenów, które mają działanie podobne do estrogenu, co jest korzystne dla kobiet w okresie menopauzy.
DZIAŁANIE
- przeciwzapalne
- przeczyszczające
- wspomagające przy wzdęciach
- wspomagające trawienie
- pobudzające apetyt
- żółciopędne
- zapobiegające rozwojowi komórek nowotworowych
- regulujące poziom glukozy we krwi
WŁAŚCIWOŚCI
Rabarbar obejmuje różnorodne gatunki, które są cenione zarówno kulinarnie, jak i leczniczo. Bogactwo zawartych w nim witamin i innych składników sprawia, że ma wiele zastosowań, takich jak pomoc w trawieniu czy działanie przeciwzapalne. Roślina ta stymuluje apetyt, działa żółciopędnie i zawiera rapontycynę, która wpływa na właściwości estrogenne. Zawiera również składniki hamujące rozwój nowotworów. Rabarbar jest idealny dla osób na diecie, gdyż wspiera trawienie i ma niską kaloryczność.
ZASTOSOWANIE
Rabarbar spożywany jest na wiele sposobów. Jego jadalną częścią są ogonki liściowe, które po odcięciu od korzenia i usunięciu liści, można wykorzystać do przygotowania różnorodnych potraw. Rabarbar charakteryzuje się kwaskowatym smakiem, a ogonki o czerwonej barwie są najbardziej słodkie. Używa się ich do przygotowania soków, kompotów, konfitur (np. z malinami czy truskawkami), a także do ciast i placków drożdżowych. Może być dodatkiem do dań mięsnych, a czasem z niego wyrabia się także wino owocowe. Można go również jeść na surowo, posypany cukrem.
