Lubczyk lekarski
Levisticum officinale
Lubczyk nie był rodzimą rośliną w Europie, został sprowadzony z terenów obecnego Iranu i Afganistanu. Zdobył popularność dzięki licznym właściwościom i szerokiemu zastosowaniu, w tym jako składnik kuchenny znany już w średniowieczu ze względu na swoje aromatyczne właściwości.
DZIAŁANIE
- oczyszcza organizm z toksyn
- przeciwdziałanie zakrzepom,
- wsparcie organizmu podczas kaszlu,
- pomoc w leczeniu łuszczycy,
- łagodzenie dolegliwości związanych z wrzodami żołądka,
- zapobieganie miażdżycy,
- wspomaganie przy wzdęciach i niestrawności,
- wsparcie przy nieżytach układu moczowego.
WŁAŚCIWOŚCI
Korzeń lubczyku, zawierający do 1% olejku eterycznego o złożonym składzie chemicznym, jest używany w ziołolecznictwie. Dzięki zawartości kumaryny działa przeciwzakrzepowo i moczopędnie, pomaga w problemach z układem moczowym i działa rozluźniająco na mięśnie jelit. Sterole roślinne, fitosterole, pomagają w walce z miażdżycą. Lubczyk znany jest również z wykrztuśnych właściwości, co czyni go pomocnym przy suchym kaszlu.
ZASTOSOWANIE
W kuchni, kosmetyce oraz ziołolecznictwie lubczyk jest cenionym składnikiem. Wykorzystywany głównie w postaci naparu, dodaje aromatu olejkom do kąpieli i perfumom.
Przeciwwskazania: Jak każde zioło, lubczyk posiada przeciwwskazania. Osoby nadwrażliwe na jego korzeń lub inne rośliny z rodziny selerowatych powinny unikać naparów i suplementów zawierających lubczyk. Interakcje z innymi lekami nie są dokładnie znane.